Sıklıkla karıştırılan ve birbiri yerine kullanılan iki terim olan siber diplomasi ve dijital diplomasinin ayrımının net bir şekilde yapılması bu iki alanda atılacak adımların geliştirilecek politikaların ve yapılacak yorumların sağlıklı olması açısından önem taşıyor. Geçtiğimiz ay yayımlanan ve bu iki kavramın arasındaki farkları ele aldığım yazıda değindiğim konuları bir de tabloyla özetlemek istedim.
| Siber Diplomasi | Dijital Diplomasi |
| Siber alandaki sorunları çözmek için diplomatik araçların ve diplomatik düşüncenin kullanılmasıdır. | Halkla iletişimi sağlayan sosyal medya gibi dijital iletişim araçlarının ve tekniklerinin, diplomatik amaçlar doğrultusunda kullanılmasıdır. |
| Amaç, siber alandaki problemleri analiz etmek, yönetmek ve çözmektir. | Amaç, daha geniş diplomatik gündemleri teşvik etmektir. |
| Hedefleri gerçekleştirmek için, geleneksel diplomasi araçlarının (saldırmazlık paktı imzalamak gibi) yanı sıra dijital araçlara da başvurulabilmektedir. | Diplomatik hedefleri ilerletmek için sadece dijital araçlar ve teknikler kullanılır. |
| Hükümet düzeyinde bir dizi yöntem izlenir, devletlerarası bir ilişki söz konusudur. | Kendi başına bir araçtır ve devlet ve devlet dışı aktörler tarafından kullanılabilir. |
Kolay Erişim
BİREYİN BİR AKTÖR OLARAK YÜKSELİŞİ
Siber diplomasi, diğer diplomasiler altında halihazırda devam eden uygulamalara hiyerarşik düzenlemeler getirmek gerektiğini öne sürer. Ancak Soğuk Savaş sonrası aktörler arasına bireyin de girmesiyle, bu iş daha karmaşık bir hal almaktadır. Örneğin, Çin’de 700 milyondan fazla çevrimiçi vatandaş bulunmaktadır. Hepsini kontrol altına almak oldukça zordur. Bunun yanı sıra, hükümetler siber güvenlik yazılımları ve güncellemeler konusunda özel şirketlere güvendikleri için sorumluluk konusunda da bir belirsizlik söz konusudur. Mesela, Çin’de özel bir şirket, altyapısını güncelleyemezse ve gelen siber bir saldırı sonucu oluşan durum dış ilişkilerde bir krize sebep olursa, devlet bundan ne ölçüde sorumludur? Özel şirketlere bu konuda nasıl düzenlemeler getirilmelidir? Geleneksel diplomaside kolaylıkla çözülebilecek gerilimler siber diplomaside ne şekilde çözümlenebilecektir? (Bousfield, 2017).
Siber anlamda güvenliği sağlayabilmek için siber fırsatları tamamıyla değerlendirmekten ve çok taraflı işbirliğine gitmekten daha iyi bir yol yoktur. Küresel anlamda sosyal kalkınma, politik ve ekonomik ilerleme kaydedebilmek için ise uluslararası bir siber güvenlik politikası gerekmektedir (Dana, 2015).
DİJİTAL DİPLOMASİNİN ZORLUKLARI
Dijital diplomasi konusunda ise şunu belirtmek gerekir ki, dijital teknolojiler diplomasinin gerçekleşmesine yardımcı olabileceği gibi, diplomatik faaliyetleri kısıtlayacak etkiye de sahiptir. İnternet kullanıcılarının bilgileri sızdırılabilir veya hacklenebilir. Bu noktada Wikileaks belgelerinin sızdırılmasını örnek verebiliriz. Bu belgeler çok sayıda aktör hakkında bilgiler içeriyordu ve tüm dünyaya yayıldı. Ardından büyük çaplı bir krize sebep oldu. Dijital ortamda yayılan bir belgenin önünün kesilmesi o kadar da kolay olmadığı için, dijital diplomasinin oldukça riskli bir alan olduğunu da söylemek gerekir (Adesina, 2017).
Son olarak belirtmek gerekir ki, siber ve dijital alanda gelişmeler olsa da, diplomasi hala temel anlamda hükümetler arasında ve yüz yüze yürütülmektedir. Çünkü hükümetler, yasaların ve olayların gidişatını belirleyen güce sahiplerdir ve kararların alınması konusunda güvenin oluşmasına ihtiyaçları vardır. Ancak diplomasinin sürdürülmesi konusunda yeni dinamiklere açık olmak, anlamak ve yararlanmak gerekecektir (Westcott, 2008). Siber diplomasi, gün geçtikçe dış politikanın yürütülmesi için potansiyel bir araç olarak daha da gerekli görünmektedir. Karar vericiler, siber diplomasi faydalı bir araç olarak görmeli ve yeni dinamiklere uyum sağlamayı öğrenmelilerdir.
Siber Bülten abone listesine kaydolmak için formu doldurunuz
