Avrupa Güvenlik Organizasyonu (EOS) koordinatörlüğünde oluşturulmuş Avrupa Siber Güvenlik Koruma İttifakı (CYSPA) projesinin Ankara ayağı, Savunma Teknolojileri Mühendislik ve Ticaret A.Ş’nin (STM) öncülüğünde dün Ankara’da gerçekleştirildi. İttifak adının telafuzunda zaman zaman sıkıntılar yaşansa da, gerek yerli katılımcılar gerekse Avrupalı ortaklar Türkiye’nin böyle bir oluşumda yer almasından bir hayli memnundu. Yabancı katılımcılar arasında EOS’un CEO’su Luigi Rebuffi’nin bulunması Avrupa nezdinde etkinliğe verilen önemi de vurgulamış oldu. Bir hayli uzun(!) konuşmasında EOS ve CYSPA olarak neler yapmaya çalıştıklarına değinen Rebuffi’nin sunumunun özüne inildiğinde aslında projenin çok taraflı, çok boyutlu bir amaca hizmet ettiği gözleniyordu. Rebuffi’nin anlattıkları doğrultusunda CYSPA dinleyicilerin kafasında, üye ülkelerin siber alanda karşılıklı güven esasına dayanan ortak bir tutum ve konum geliştirirken, yalnız milli öncelikleriyle değil, araştırma toplulukları, sanayi, kamu/ sivil otoriteler ve altyapı işletmecilerinin de bulunduğu çok parçalı bir düzlemde hareket ederek Avrupa genelinde siber alanı korumayı hedefleyen bir proje olarak şekillendi.
Bu açıdan, CYSPA önemli bir gündemi olan, kısa sürede kayda değer bir ittifak oluşturmayı temel alan bir proje olarak öne çıksa da, Rebuffi’nin neredeyse ondan fazla kurum ve kuruluş adını Brüksel’in siber güvenliğe verdiği hayati önemi göstermek adına sıraladığı sunumu esnasında eminim ki Avrupa Birliği’nin geleneksel yapısını biraz incelemiş her dinleyici bu alanın da diğer alanlar gibi kurumsal bir kakofoniye kurban gitme olasılığının farkına varmıştır. Yeni adlar altında hayata geçirilen yeni kuruluşların siber arenada etkin olmaya çalışmasında da, AB bünyesinde yapılandırılmış bir başka önemli ve çok daha göz önünde bir kuruluş olan ENISA’ya böyle bir rol yüklenip yüklenemeyeceği sunumlar boyunca kafamı kurcalamış olsa da, siber alana dair ülkelerin işbirliği ve birlikte hareket anlayışından, uluslararası düzenlemelere kadar uzanan derin eksikliklerin varlığını anımsayıp her türlü çabayı olumlu değerlendirmek belki de en iyisidir kanısına vardım.
Etkin siber güvenlik stratejileri geliştirmek, elbette ki düşe kalka deneyimlenen bir süreç. bu bağlamda etkinliğin ilk oturumu esnasında, ülke dışında kurulacak işbirlikleri kadar içerdeki, milli kurumlar arasındaki işbirliğinin de bir hayli önem taşıdığını, bunun da ancak sağlıklı iletişim ve koordinasyon ile mümkün olabileceğini kanıtlayan bir olay yaşanması oldukça önemliydi. Bir konuşmacının TSK’nın usb drive ve dvd kullanımı konusunda getirdiği yasaklamaları teknolojinin kısıtlanması çerçevesinde değerlendirmesi, salonda TSK’yı temsilen bulunan üst-düzey bir yetkilinin tepkisini çekti. Oturum sonunda tepkisini bu bilginin yanlış olduğunu söylerek belirtmesi, dışarıdan, kayıtsız ve kontrolsüz teknolojik araçların TSK’ya alınmadığı, bunun Pentagon’da dahi bu şekilde gerçekleştiği ve TSK’nın bu kapsamda siber farkındalığı en yüksek kurumların başında geldiğini vurgulaması, milli kurumlar arası iletişim ve uyumun artırılması gerektiğinin de bir bakıma altını çizdi.
Siber alanda etkili bir güvenlik ittifakı kurulması mümkün müdür değil midir, ülkeler gerçekten ortak bir strateji geliştirip, açıklıklarını ya da siber kabiliyetlerini birbirleriyle paylaşır mı paylaşamaz mı, bunları elbette zaman gösterecek. İttifakın tek Türk üyesi STM’nin genel müdürü Davut Yılmaz’ın konuşmasından hareketle, Türkiye milli çözümler üretmenin gerekliliği, siber güvenliğin artık milli güvenliğin vazgeçilmez bir parçası olduğu, yerli firmaların desteklenmesinin kritik önem taşıdığı yadsınamaz gerçekler olarak karşımıza çıkmaktayken, milli kaygılar bir süre daha bu alandaki her türlü uluslararası oluşumu yönlendirecektir denebilir. Ancak yine de, özellikle Türkiye’nin bu ve benzeri platformlarda üstlenmeye gönüllü olduğu sorumlulukları, bu denli güncel bir alana karşı kayıtsız olmadığımızın göstergesi olarak yorumlamak, içte ve dışta atmamız gereken teknolojik adımları kolaylaştırmasa da, temelini kesinlikle sağlamlaştırıyor.
